1950 - 1996: Sam Pattipeiluhu

1950 - 1996: Sam Pattipeiluhu

Trailer Documentaire over Sam pattipeiluhu, Geproduceerd door SWeDoRo - Stichting Welzijn Doven Rotterdam en Koninklijke Auris Groep

"Sam Pattipeiluhu (Sorong, 10 april 1950 – 1996) was een dove leraar en orthopedagoog. Op negenjarige leeftijd werd hij doof. Binnen de Nederlandse dovengemeenschap stond hij bekend als een voorvechter en als grondlegger van de opleiding leraar/tolk Nederlandse Gebarentaal aan de Hogeschool van Utrecht. “Nee” en “Kan niet” waren gebaren en woorden die voor hem niet bestonden.

Hij was ontevreden over de kwaliteit van het dovenonderwijs en benadrukte steeds het belang van een goede opleiding voor doven om meer te kunnen bereiken in de samenleving. In een interview heeft hij daar eens het volgende over gezegd: "Veel mensen in het dovenonderwijs hebben geen goed beeld van doven. Ze kennen de dovenwereld eigenlijk niet. Slechts een handjevol mensen in het onderwijs neemt de moeite om zich daar echt in te verdiepen. Maar het gevolg is wel dat er besluiten genomen worden die niet in overeenstemming zijn met de werkelijkheid.”

Sam Pattipeiluhu was tegen oraal (op spreken gericht) onderwijs, dat zou de ontwikkeling van een doof kind afremmen. Zelf was hij de eerste dove leerkracht in Nederland en communiceerde in Nederlandse Gebarentaal met zijn leerlingen. Hij heeft o.a. gewerkt op het Rudolf Mees Instituut en de Ammanstichting.

Swedoro, de Rotterdamse welzijnsstichting voor doven, reikt ieder jaar de Sam Pattipeiluhu-prijs uit aan een persoon/organisatie die zich heeft ingezet voor een betere positie van doven en slechthorenden in de maatschappij." bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sam_Pattipeiluhu 

Doof, leraar, orthopedagoog, voorvechter van de Nederlandse dovengemeenschap en grondlegger van de opleiding leraar/tolk Nederlandse Gebarentaal. Sam leefde van zijn emoties en dat waren er veel. Hij kon schateren van het lachen en diep ontroerend vertellen over zijn ervaringen met mensen die hij zijn vertrouwen had gegeven.

Hij kon kritisch reageren als iets hem niet beviel en duidelijker zijn dan de mensen lief was, maar bracht altijd gesprekken op gang over zaken die hem bezig hielden. Hij kon zich intens verdiepen in de cultuur, de belangen, de problemen en de dromen van de dovengemeenschap. Hij omringde zich graag met boeken. 

Hij was een veelzijdig mens, erop uit om zijn idealen te verwezenlijken en kon vanuit zijn kracht een inspiratiebron voor velen anderen zijn. Hij streed voor een betekenisvol leven en een gelijkwaardige plaats voor doven in de samenleving. Hij vond dat dove mensen tot méér in staat waren. Hij bracht jongeren niet alleen kennis bij, maar maakte hen ook wegwijs in de samenleving. Sam was een voorbeeld: hij was de eerste dove leerkracht in Nederland en communiceerde met zijn leerlingen in de Nederlandse Gebarentaal. Hij heeft dove kinderen en volwassen studenten in Nederland daardoor een positief zelfbeeld meegegeven.

zie ook: http://www.liesbethkoenen.nl/archief/nieuwe-aanpak-dovenschool-met-dove-docent/