1867 - 1959: Johannes Graadt van Roggen

Johannes Mattheus Graadt van Roggen (Amsterdam, 28 mei 1867 – Alkmaar, 26 augustus 1959) was een Nederlands tekenaar, schilder en grafisch kunstenaar. Hij wordt beschouwd als een voorloper van de Bergense School. Hij wordt ook wel Job Graadt van Roggen genoemd en was de tweede zoon van Jacob Frans Graadt van Roggen en Catharina Petronella Margaretha Zembsch.

Graadt van Roggen was als gevolg van een hersenvliesontsteking doof vanaf zijn derde levensjaar. Hij was zijn gehele jeugd leerling van het Instituut voor Doofstommen (zoals dat instituut toen genoemd werd) in Groningen. Hij maakte zijn eerste schilderijen als zeventienjarige.

 Vanwege zijn doofheid was Graadt van Roggen bij uitstek een visueel ingesteld schilder, die schilderde wat hij zag. Hij was daarbij een echte plein air-schilder; hij schilderde graag in de buitenlucht. Hij schilderde zelden of nooit binnen – er zijn een paar stillevens en portretten. Hij werkte altijd figuratief. Meestal zocht Graadt van Roggen zijn onderwerpen in de buurt van zijn woonplaats Bergen. Hij heeft veel duinlandschappen gemaakt (van Bergen aan Zee tot Camperduin en Petten); ook de Zeeuwse kust heeft hij regelmatig geschilderd.

Andere onderwerpen zijn: havens, portretten en stadsgezichten.

Graadt van Roggen is vaak in het buitenland geweest. Hij schilderde er bij voorkeur rond de Middellandse Zee.

bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Graadt_van_Roggen

< Vorige Volgende >