1788 - 1839: Eelke Jelles Eelkema

Eelke Jelles Eelkema (ook Eelkama) (Leeuwarden, 8 juli 1788 - aldaar, 27 november 1839), was een Nederlandse kunstschilder. Hij schilderde landschappen, stillevens met bloemen en fruit.  

Vanwege zijn doofheid, veroorzaakt door een ziekte op zevenjarige leeftijd, werd hij van zijn elfde tot zijn negentiende jaar opgeleid aan het Doofstommeninstituut in Groningen, waar hij tekenles kreeg van G. de San en schilderles van J.N. Schoonbeek.

In 1804 won hij de eerste prijs aan de Academie Minerva en zijn werk werd hogelijk geprezen. In 1816 bezocht hij Parijs met een Koninklijke Subsidie; in 1818 maakte hij een voetreis naar Frankrijk en Zwitserland tot Turijn. Later schilderde hij ook in Londen, Haarlem en Amsterdam.

Zelf gaf Eelkema ook schilder- en tekenlessen, van 1821-1829 aan het Franeker Atheneum, maar ook aan onder anderen Cornelis Bernardus Buijs, die op zijn beurt weer lesgaf aan de bekende Haagse Schoolschilder Jozef Israëls en aan Taco Mesdag, de oudere broer van Hendrik Willem Mesdag.

In 1839 overleed Eelkema in Leeuwarden, nadat hij twee jaar eerder ook blind was geworden.

Werk van Eelkema bevindt zich onder meer in de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam.

Stilleven met bloemen, Eelke Jelles Eelkema, 1815 - 1839

 

< Vorige Volgende >